خدایا شکرت...
شکرت که می گویم شکرت...
......................
باور نمیکنم از ما جدا باشی...
نه انگار تو خود دیگر منی که تمام من شده ای...
حس مبهم و شیرین پدر شدن...
تو خود آسمانی که بر روی زمینی...
فرشته کوچک اما بزرگ من،حالا بزرگتر شده وجود یکپارچه خانواده مان...
یاحسین، نذورمان برای شما از لحاظ کمی بیشتر دارد می شود؛ کیفیتش با خودت،فدای شما بشویم...
We love our struggle against Zionism
این روز ها که خوب نگاه میکنم...
چیزهای خوب را،بهتر میینم!!!
درست است که تاریکی است اما...
وشمع ها نمیتوانند تاریکی خواب زده ها را روشن کنند،اما...
وظیفه ی شمع ها این است که نشان دهند، روشنایی بر تاریکی بیشتر می ارزد...
فقط لحظه ای درنگ کن که تاریکی را از بین خواهی برد...
کوتاهی از من و تو است که تاریکی بر دل ما سوار شده است...
غفلت من و توست که حالا باید به مادر تاریکی سر تعظیم فرود بیاوریم و دست ابلیس را نوکر صفتانه ببوسیم...
...............
به یاد برادر شهیدمان حاج آقا مطلبی که شمع محفل بشریت شد...
و ننگ بر سیاه دلانی که ما را تاریک می خواهند اما...
و حتی آب نوشیدنمان را...
وحتی شهیدان غواصمان را...
....................
چقدر بد است که پس از قرن ها،حاکمیت توحید آمده است اما، این آقایان نمی خواهند باور کنند، عظمت روشنایی را...
چشمشان کور...
مذاکره برای چیست؟
برای آتش بس یا صلح؟
اگر برای آتش بس است که قطعن ما با آمریکا آتش بسی نخواهیم داشت مگر این که آمریکا یا ما، ماهیتا دچار تغییر در رویکرد شویم!!!...
و اگر برای صلح است که با مفسد چگونه میشود صلح کرد؟
بدانند ما عاشق مبارزه با آمریکاییم...
و این عشق نه با مذاکره برای صلح و نه با مذاکره برای آتش بس؛ از بین نخواهد رفت...
این عشق روزی از بین خواهد رفت که تنها، عدالت مطلق اسلامی و الهی آن هم از نوع شیعه اثنی عشری حاکم جهان باشد...
....................
و سلام بر مدافعان حرم های امن الهی....
و سلام بر آقای بی نظیر ما...
...................
توفیق شود به صورت مفصل خواهم گفت از همه چیز...
بخصوص آمریکا!!!...
احساس میکنم دشمن شناس خوبی نیستیم...
We love our struggle against Zionism